Zonder vrijwllligers geen voetbal
Vrijwilligers zijn de dragende krachten achter een voetbalclub. Zonder voldoende en een enthousiast kader heeft een vereniging zelfs geen bestaansrecht. In deze rubriek geeft 433 Magazine deze mensen een podium. Binnen sc Buitenveldert mag je Frans van der Lugt een clubicoon noemen. Aan het eind van het seizoen is hij 57 lid van de Amsterdamse club die in 1974 ontstond uit een fusie tussen SCA en Sc Arends. Zelf kwam Frans een aantal jaar uit voor het vlaggenschip van SCA.
Frans, 77 jaar, woont zijn halve leven al in Purmerend, maar groeide op in de Amsterdamse volkswijk De Pijp. Sinds zijn entree bij de club, waarvan de huidige velden liggen aan de Zuidas, is de liefde nooit meer verdwenen. Iedere week rijdt hij nog dagelijks meerdere keren naar sc Buitenveldert om diverse taken uit te voeren. ‘Het voetbal is voor mij een echte uitlaatklep. Ik weet niet wat ik anders zou moeten. Zolang het gaat, blijf ik dat dus doen.’ Als beheerder opent en sluit hij de accommodatie en daarnaast is Frans gastheer/ambassadeur op de zaterdag voor het eerste. Daarnaast maakt hij deel uit van het begeleidingsteam jongens Onder de 17. ‘En als de kantine weer opengaat, hoop ik weer achter de bar te kunnen staan.’
Heel veel voetballers kennen Frans zeker ook als trainer. ‘Ik ben daar rond mijn twintigste mee begonnen. Bij de D1 had iemand zijn been gebroken en ik werd gevraagd om hem te vervangen.’ Het mondde uit in een lange trainersloopbaan die pas op zijn 65ste eindigde. Papieren heeft Frans nooit gehaald. ‘Dat kon in die tijd nog en ik vind dat je het trainersvak niet leert uit een boek. Het gaat om mensenkennis en inlevingsvermogen. Je moet goed met kinderen kunnen omgaan.’ Warme herinneringen staan in zijn geheugen gegrift. Zo ging Frans graag met zijn teams naar de KNVB-kampen in Zeist en dat regelden hij ook voor anderen. Voor het spelen van toernooien werd ook veel verder gekeken dan de eigen omgeving. ‘We hebben een hoop schitterende toernooien gespeeld. Tijdens een dergelijke trip naar het Belgische Roeselare beleefde Frans en zijn team een leuke tijd met een Schots team dat begeleid werd door grootheid Archie Gemmill. Hij scoorde onder meer tegen Nederland op het WK 1978. Vanwege zijn enorme verdienste als trainer bij Buitenveldert kreeg Frans zelf een grote afscheidsreceptie aangeboden, waarbij vele bekenden uit de voetballerij hun opwachting maakte. ‘Dat was zeker een hoogtepunt. Er waren ook een paar mensen van AZ aanwezig, waaronder profvoetballer Kees Luijckx. Ik heb ook nog een aantal jaar werkzaamheden voor hen gedaan. Ik begon als scout, reed spelers in een busje naar de training en weer naar huis en werd later ook teambegeleider van de C. In deze lichting zaten onder meer Ron Vlaar, Ruud(je) Vormer en Haris Medunjanin. Met Ron heb ik af en toe ook nog contact. Zo ben ik via hem een keer naar de uitzwaaiwedstrijd van het Nederlands elftal voor het WK geweest.’
Wanneer je in een team van Frans zat, wist je dat het zeker niet vrijblijvend een wedstrijdje spelen en trainen was. ‘Presteren en discipline waren belangrijk. Ik had een hekel aan slap gedoe, maar de jongens gingen ook voor me door het vuur. Na afloop gingen we ook regelmatig met spelers en hun ouders nog iets doen, zoals uiteten. Dat onderling sociale aspect is zeker iets wat ik bij de jeugdspelers wel mis. Veel hebben na afloop haast om weg te gaan of zijn alleen maar bezig met hun telefoon. Vroeger was het allemaal veel ontspannener en waren de sociale contacten veel belangrijker.’ Mits zijn gezondheid het toelaat, zal Frans zich de komende jaren met veel plezier blijven inzetten voor zijn sc Buitenveldert.
Dit artikel is ook terug te vinden in de laatste editie van 433 Magazine.
