Möhlmann: 'Ik ben de boksbal tussen de technische staf en de spelers'
Hij komt uit een voetbalfamilie. De 46- jarige Jacco Möhlmann is al zo’n 3 jaar elftalleider van het 1e elftal van FC Lisse. In het verleden is hij onder ander jeugd,- en assistent-trainer van de Ukken tot aan de A-junioren geweest. Zijn vader was jaren geleden secretaris van Lisser Boys. Jacco heeft zelf gevoetbald, eerst bij Lisser Boys en later bij de jeugdselecties toen eindelijk na de fusie in 1981 werd omgedoopt in FC Lisse.
De familie heeft veel met voetbal aangezien ze er elke week zijn. Jacco heeft twee jongens, Jesper (16)en Ivar (14) die bij de club voetballen. Als Jacco tijd en ruimte heeft gaat hij bij zijn twee zoons kijken. Momenteel traint hij ook eenmaal in de week het team van zijn jongste zoon. Na een aantal elftal leiders nam Jacco het stokje over en begon hij aan zijn klus. Jacco is bevlogen met alles wat met FC Lisse te maken heeft. Wat doet hij eigenlijk niet. Met wisselend succes speelt FC Lisse nu in de derde divisie.
Möhlmann hierover: ‘Onze selectie bestaat uit een groep jonge jongens aangevuld met een enkele oudere speler. Ik denk dat als je naar de toekomst kijkt, dat daar de rek in zit. Althans zo denk ik er over. We zitten in een sterke competitie dus dit zal met ups en downs gepaard gaan. Ik kom overal en heb alles gedaan bij de club. Als je mijn functie onder de loep legt, ben ik de boksbal tussen de technische staf en de spelers. Als die wat hebben komen ze eerst bij mij en ligt het aan het onderwerp wat ik er mee doe. Ik bespreek het of niet en speel het door als het belangrijk is. Je mag altijd je mening geven bij de trainers en dat is fijn, want ik ben nou eenmaal ook een van die vijftien miljoen bondscoaches die het land bezit.
Als dat niet zou kunnen, dan zou mijn functie minder leuk zijn. Ik ben al jaren een man van de club en toen ze mij vroegen, twijfelde ik niet. Daar gingen wel een aantal gesprekken aan vooraf. We zitten in een sterke competitie. Iedereen kan winnen van elkaar en we moeten er volop voor gaan. Als je naar de laatste jaren kijkt, zijn we een aantal routiniers kwijtgeraakt, nu is het relatief een jong team en is het opbouwen geblazen. We misten direct al de eerste competitiewedstrijd omdat het veld blank stond en niet was te bespelen. Domme pech dus. Daarna speel je uit en hadden we eigenlijk moeten winnen maar verzuimen we verder uit te lopen.’
Je bent elftalbegeleider hoe bevalt dat eigenlijk?
‘Ik ben altijd bij de trainingen; die we hebben drie maal per week. Er komt tussendoor ook weleens een vriendschappelijk wedstrijd . Of de KNVB- beker natuurlijk. Ik laat altijd mijn gezicht zien. Ik vind het geweldig om deel uit te maken van deze groep en alles erom heen. Ik drink vaak een bakkie bij trainers in de kleedkamer. Ook medisch ben ik op de hoogte wat er speelt. Ik kijk vaak op de training hoe het loopt. Op de donderdag-, de clubavond ben ik er altijd. Ik verzorg ook het eten, daar staat overigens nog een heel team achter. Dit in samenspraak met Nils Thörner, die goed op de hoogte is van de juiste voeding en advies geeft. Bij de uitwedstrijden eten we meestal pasta en dat zijn ook taken die er mee te maken hebben. Wij doen ook mee aan de gezonde keuken van FC Lisse. Het tijdsbestek voor de wedstrijd zowel thuis als uit is belangrijk welke voeding de jongens tot zich nemen. Verder is het organiseren van ons trainingskamp in de winterstop, maar ook het begeleiden van de pupil van de week bij thuiswedstrijden onderdeel van mijn takenpakket. Ik verveel me dus geen moment. Al met al heb ik het dus zeer naar mijn zin bij mijn cluppie FC Lisse.’
Tekst: Hennie van de Weerd
