Profs

De vaste voetbalvolgers van ongeveer dertig jaar en ouder kennen Dean Gorré natuurlijk uit zijn periode als profvoetballer. Gorré, 48 jaar inmiddels, speelde onder meer voor Ajax, Feyenoord en FC Groningen. Daarnaast was de veelzijdige middenvelder nog jarenlang actief in Engeland bij achtereenvolgens Huddersfield Town, Barnsley en Blackpool. Vervolgens maakte Gorré de stap naar het trainerschap. In zijn huidige functie als bondscoach van Suriname is het doel om te promoveren naar het hoogste niveau van de CONCACAF Nations League, de voetbalbond voor landen uit Noord-Amerika, Centraal-Amerika en het Caribisch gebied. ‘Je gaat dan spelen tegen landen, zoals Mexico en de Verenigde Staten.’

Om het team optimaal voor te bereiden op in totaal zes groepswedstrijden belegde Gorré recent met zijn mannen en begeleidingsstaf een trainingsstage van een kleine twee weken in Nederland. Het Corendon Village Hotel Amsterdam, met direct aangrenzend de velden van RKSV Pancratius in Badhoevedorp, vormde de uitvalbasis. Een mooie reden voor 433 Magazine voor een interview met Gorré over zijn missie met Suriname, het land van zijn roots.

Gorré staat nu ruim een jaar aan het roer als bondscoach van Suriname en in die periode is er duidelijk vooruitgang geboekt. ‘We hebben slechts op één punt deelname aan de Gold Cup gemist. Dat was echt een bijzondere prestatie geweest. Conditioneel zijn we een stuk sterker geworden. We kunnen ons niveau nu veel beter negentig minuten volhouden. Daarnaast zijn er veel meer automatismen in de ploeg gekomen en ook op tactisch gebied hebben ze veel (bij)geleerd. Individueel is er bij de spelers stuk voor stuk ook veel groei zichtbaar’, vertelt Gorré kort voor vertrek voor de afsluitende wedstrijd tegen de amateur van Leonidas uit Rotterdam in het Corendon Village Hotel Amsterdam. Eerder in de oefencampagne speelde Suriname met 1-1 gelijk tegen Telstar en bleek Almere City met 2-0 te sterk. Hoe Gorré terugkijkt op het verblijf in Nederland. ‘We zijn hier uitstekend ontvangen en het was mooi om het enthousiasme van de Surinaamse supporters, die in redelijke getalen zijn opgekomen bij onze wedstrijden en trainingen te zien.’

De selectie van de Natio, zoals het Surinaams elftal heet, bestaat op dit moment uit spelers die allemaal uitkomen in de eigen competitie. ‘Ik kan uitsluitend een beroep doen op spelers die alleen een Surinaams paspoort hebben. De wet in Suriname schrijft voor dat spelers met een dubbele nationaliteit niet mogen uitkomen voor het nationale elftal. Om voor de Natio te spelen zou je je Nederlandse paspoort moeten laten vallen. Als je die jongens wel kunt inzetten, spreek je natuurlijk direct over een heel ander level.’ Hoe we de hoogste afdeling van Suriname qua competitieniveau moeten inschatten? ‘Hoofdklasse, misschien derde divisie. Ze trainen doorgaans twee keer per week en hebben daarnaast allemaal gewoon een baan. Voor al mijn spelers is prof worden een droom, een trip zoals deze helpt daar zeker bij. Op deze manier hebben ze een podium om zich te laten zien.’ Dimitrie Apai (25) en Renzo Akrosie (22) slaagden erin om tijdens het verblijf in Nederland een stage op Malta af dwingen bij respectievelijk FC Mosta en Gudja United FC, die allebei op het hoogste niveau uitkomen.

‘Suriname is een land met veel talent en een enorme liefde voor het voetbal’

Roots
De wortels van Gorré zelf liggen ook in Suriname. Hij verhuisde op zijn tweede naar Nederland. ‘Ik heb ook een Surinaamse opvoeding gehad. De binding met het land is er altijd gebleven. Suriname heeft heel veel talent en er is grote liefde voor het voetbal. Ik zie deze functie als bondscoach als een manier om iets voor het land terug te doen en daarvoor zet ik graag mijn expertise in, maar wel met het idee dat er mooie resultaten kunnen worden behaald. Ik heb echt het idee dat we hogerop kunnen. Anders had ik het niet gedaan.’ Een belangrijk meetpunt om te kijken waar het land nu daadwerkelijk staat, is dus de CONCACAF Nations League. ‘We richten ons op deze zes wedstrijden, die in september, oktober en november op het programma staan. Van onze tegenstander is Nicaragua op papier de sterkste. Dominica kennen we nog uit de kwalificatiereeks voor de Gold Cup. De kracht van Saint Vincent & Grenadines kan ik nog niet zo heel goed inschatten.’ Promotie naar League A, Suriname dient daarvoor de poule te winnen, is het grote doel. Een jaar later begint ook de WK-kwalificatie. Presteren in de Nations League is ook belangrijk om voor deze reeks een betere uitgangspositie te creëren. Gorré beseft dat plaatsing voor het WK heel moeilijk gaat worden, maar gelooft zeker in een wonder. Om alles van nabij te volgen, heeft hij Engeland, waar hij na het beëindigen van zijn spelersloopbaan bleef wonen, ook (tijdelijk) verruild voor Suriname. ‘Als ik telkens heen en weer moet reizen, zou het niet werken om mijn missie als bondscoach goed te kunnen uitoefenen.’

Loopbaan als speler
Wat betreft zijn eigen professionele loopbaan, die op zijn zeventiende startte bij SVV en pas op zijn 35e eindigde bij Blackpool, zijn er uiteraard prestaties die eruit springen. Zo maakte Gorré in het seizoen 1992-1993 deel uit van het kampioensteam van Feyenoord. ‘In de slotfase van de competitie maakte ik een hele belangrijke treffer tegen PSV.’ Een geweldig periode beleefde hij als voetballer van FC Groningen. Door zijn prestaties daar dwong Gorré een contract bij Ajax af. Met de Amsterdammers won hij de dubbel en scoorde hij in de Champions League tegen Olympiakos Piraeus. Opmerkelijk genoeg werd de middenvelder met zowel Ajax als Feyenoord kampioen in het Oosterpark van FC Groningen waar hij dus tussentijds ook nog zelf actief was. Ook het buitenlands avontuur in Engeland had Gorré nooit willen missen en ook het leven daar bevalt goed. Van zijn ervaringen als prof maakt hij als bondscoach zeker gebruik. ‘Ik heb het geluk gehad dat ik in mijn carrière voor grote en kleine clubs heb gespeeld, dat is zeker een voordeel in mijn huidige functie als bondscoach.’