Profs

Voor iedere editie strikt 433 Magazine een ‘prof’ die affiniteit heeft met de regio van haar verspreidingsgebied en natuurlijk ook met voetbal. Deze keer staat Edwin Zoetebier centraal in deze rubriek. De geboren en getogen Volendammer (47) was vele jaren een vertrouwd gezicht als keeper in het betaalde voetbal. Behalve bij de plaatselijke FC stond Zoetebier onder meer tussen de palen bij PSV en Vitesse. Zijn grootste, sportieve succes beleefde hij echter met Feyenoord. Met de Rotterdammers werd in 2002 in het eigen stadion de voormalige UEFA Cup gepakt ten koste van Borussia Dortmund (3-2).

Ook na zijn carrière, die hij in 2008 noodgedwongen beëindigde vanwege een aanhoudende schouderblessure, bleef Zoetebier actief in het voetbal. Hij werd keeperstrainer bij FC Volendam. In 2015 werd samen met Arjan Heerland en Theo Zwarthoed keepersschool ZHZ opgericht. ‘We zijn net begonnen aan ons derde seizoen. Het was een idee wat al langer bij ons speelde. Het keepersvak zit als het gaat om opleiden toch een beetje in het verdomhoekje. Er is gewoon veel minder aandacht voor. Het resultaat zie je ook zeker terug in de Eredivisie. Ik heb toevallig pas nog een staatje gemaakt. De helft van de keepers komt uit het buitenland. Daarnaast heb je met Diederik Boer en Remco Pasveer, met alle respect, twee doelmannen die al op leeftijd zijn. Opleiden doe je voor het Nederlands elftal. Er blijven zo al weinig kandidaten over.

In het buitenland zitten Maarten Stekelenburg, Jasper Cillessen en Michel Vorm op de bank. Tim Krul speelt wel, maar op een lager niveau in Engeland. Dat zegt iets over de staat van onze keepers op dit moment en dat terwijl we wel altijd goede doelmannen hebben gehad. Dat is zeker iets wat steekt en een zorgelijke ontwikkeling’ Een belangrijke oorzaak zit hem volgens Zoetebier in de opleiding. ‘Wij in Nederland leggen steeds meer de nadruk op het onderdeel meevoetballen. Het tegenhouden van een bal lijkt me toch een stuk belangrijker. Keepen doe je met je handen. Hiervoor zal je moeten werken aan de techniek en daar valt nog veel winst in te behalen.’

En daar zet Zoetebier zich met zijn team vol overgave voor in. Iedere woensdag- en vrijdagavond en zondag verzorgt keepersschool ZHZ trainingen op locatie in Edam en Hoorn. De animo en het enthousiasme bij de kinderen is groot. ‘Keepers krijgen bij ons echt de aandacht die ze verdienen. We werken wedstrijdgericht waarbij we veel situaties nabootsen. Het aanvallen van de bal, de voorzet, reactieoefeningen. Het komt allemaal aan bod. Daarnaast hebben we ook een aparte looptrainer tot onze beschikking. Binnen de voetbalsport is keepen door het extra materiaal wat je nodig hebt zoals handschoenen en beschermkleding relatief duur. Volgens Zoetebier mag dit nooit een belemmering vormen om te kiezen voor het doel. Waar nodig kan hij de keepers en hun ouders ook adviseren over de materialen, deze bedrukken en leveren. ‘Dure handschoenen zijn zeker niet altijd automatisch ook de beste’, vertelt hij in de keeperswinkel in Volendam, die hij samen met Arjan heeft. De liefde voor keepen was er bij hem als jong kind al. ‘Mijn grote voorbeeld was Piet Schrijvers, destijds keeper van Ajax, dat wilde ik ook.’ Het bleek een gouden greep. Via de amateurs van RKAV Volendam groeide Zoetebier uit tot de jarenlange vaste doelman van de FC. Daarna volgde Sunderland, Feyenoord, Vitesse, nogmaals Feyenoord, PSV en NAC.

Feyenoord
Wat voor hem de mooiste tijd als profkeeper was? Over het antwoord hoeft Zoetebier niet lang na te denken. ‘Dat was met de winst van de UEFA Cup zeker de tweede periode bij Feyenoord. Iets om nooit te vergeten. We vormden met mijn persoontje, Henk Timmer en keeperstrainer Carlo l'Ami ook een hecht trio. Na afloop wilde Henk en ik Carlo ook echt betrekken bij de feestvreugde op het veld. We konden hem echter niet vinden. Achteraf bleek dat van de UEFA het luik dicht moest blijven. Daar was ik toen echt pissed-off over.’ Daarnaast was er natuurlijk nog het drama van de moord op politicus én Rotterdams gemeenteraadslid Pim Fortuyn, waardoor een prachtige en verdiende huldiging op de Coolsingel uitbleef. Op zijn uitverkiezing voor het Nederlands elftal is Zoetebier ook enorm trots. ‘Dat was onder Marco van Basten. Ik heb twee interlands op de bank gezeten achter Edwin van der Sar en ben ook een paar keer als derde keeper bij de selectie gehaald. Een hele mooie ervaring om mee te maken.’ Het moment waarop dat gebeurde, lag zeker niet het meeste voor de hand. ‘Ik zat toen net bij PSV. In de tijd dat ik vaste keeper was bij Feyenoord en door mijn collega’s werd verkozen tot doelman van het jaar, kreeg ik nooit een oproep voor Oranje.

Keeperstrainer
De rol van de keeperstrainer moet je volgens Zoetebier zeker niet te groot maken. ‘Het moet in eerste instantie vanuit het kind zelf komen. Ik geef ze daarvoor ook zelf de credits als ze de trainingen goede oppakken. Wat ik ook niet zo goed snap in het huidige betaalde voetbal, is waarom de keeperstrainers tegenwoordig zo in de schijnwerper moeten staan. Op de wedstrijddag komen ze mee het veld op. Ik ben van mening dat je dat gewoon aan beide doelmannen zelf kunt overlaten. De keeperstrainer trapt tegenwoordig de eerste doelman in en de reserve staat er dan op het veld tijdens het inschieten, maar een beetje bij. De clubs maken deze keuze meestal vanwege een mogelijke concurrentiestrijd. Als je het als dat niet kunt opbrengen om je collega netjes in te schieten, dan ben je jet volgens mij echter niet waard om deze positie te vervullen. Bovendien zorg je er met een veel actievere rol in dat de tweede keeper al helemaal wedstrijd klaar is in het geval hij bij nood snel moet invallen.’ De passie spat er vanaf wanneer je Zoetebier hoort praten over het keepersvak. Vele jonge jongens en zeker ook meisjes plukken daar nu en in de toekomst de vruchten van.