Profs

Florian Wolf

Hoofdtrainer bij FC Volendam A1

 

Florian Wolf had niet de intentie om trainer te worden. Maar op dit moment is de Hoofddorper met veel plezier aan de slag als hoofdtrainer in het Betaalde Voetbal bij FC Volendam A1. Een verhaal over ambities en mentale weerbaarheid. En met een wijze les voor jongeren die dromen over een carrière als trainer.

 

Hij weet het moment nog precies. Hij was 17, voetbalde bij Blauw Wit Amsterdam A1 (ooit begonnen als 5-jarige bij S.V. Hoofddorp) en het seizoen daarop zou hij de overstap maken naar de BVO HFC Haarlem. Maar toen gebeurde het: hij scheurde de kruisbanden van zijn knie. Even geen voetbal dus, maar wel revalideren.

 

Op krukken de trainerswereld in

 

Tijdens die revalidatieperiode kwam hij in aanraking met het trainersvak. Hij begon met het volgen van trainerscursussen en vanaf dat moment had hij een nieuwe passie: het maximale eruit halen in de voetballerij als trainer.

Het bleek een geslaagde wissel. Want Florian combineert op dit moment het vak van trainer met die van sportdocent. Dat laatste doet hij bij Opstoom op een basisschool in Nieuw-Vennep. ’s Middags is hij aan het werk bij FC Volendam. Daar gaat het om zo’n 8 uur veldtraining, 13 tot 14 uur aan voorbereidingstijd en elk weekend mee naar de wedstrijden. Thuis, maar ook naar Roda JC bijvoorbeeld.

In de 10 jaar daarvoor trainde hij meerdere seizoenen de A/B en C junioren bij verschillende clubs in de 3e en 2e divisie Landelijk. Drie seizoenen terug werd hij hoofdtrainer van het 2e en assistent van het 1e van amateur landskampioen VV Katwijk. In het Betaalde Voetbal was hij assistent trainer bij AZ B1, vorig seizoen assistent trainer bij Sparta Rotterdam A1. Detail: hij volgde op dat moment de trainerscursus TC 1 jeugd in een klas met onder andere Ruud van Nistelrooy, Boudewijn Zenden, Andre Ooijer en Rob Penders.

 

Lerende trainer 

Nu is de Hoofddorper het eerste seizoen aan het afronden. Volgend seizoen is hij opnieuw aan de slag als hoofdtrainer bij ‘de club aan de dijk’. Die rol bevalt hem uitstekend. Dat heeft te maken met de resultaten en met de club zelf, de sfeer en de jongens met wie hij mag werken. ‘Ik mag gewoon graag met voetbal bezig zijn. Dat heb ik altijd al gehad. Maar ik heb ook altijd zin om training te geven. Storm, regen of sneeuw – ik wil elke dag spelers beter maken.’ Dat laatste geldt ook voor hem zelf. ‘Ik wil elke dag leren. Als ik 60 ben leer ik nog steeds.’

Hij omschrijft zich daarmee als lerende trainer. ‘Ik houd ervan om spelers te begeleiden en te stimuleren om met mijn kennis en die van mijn assistent het beste uit zichzelf naar boven te halen. Dat betekent dus goed aanvoelen wat nodig is en daarop inspelen. Met spelers in gesprek gaan. Rekening houden met de omstandigheden.’ Spelers 90 minuten op de bank laat zitten – daar houdt hij niet van.

‘Het heeft veel voordelen door niet altijd kortzichtig naar je eerste 11 spelers te kijken. Spelers die amper of nooit invallen, die ga je op den duur verliezen in de motivatie om überhaupt nog te komen trainen. De kans bestaat dat een talent zich pas op latere leeftijd ontpopt en dat zie je niet door hem te laten bankzitten. Je houdt iedereen binnen je groep scherp door ze allemaal speelminuten te geven. Een ander voordeel is dat ik zonder problemen blessures, of schorsingen kan opvangen.’ Dan is er nog een reden. ‘Het gaat wel om de A1. Dat is dus een soort eindfase in hun opleiding. Voor de spelers is het dus er op of er onder. Daar ben ik mij terdege van bewust, van die verantwoordelijkheid. Hun toekomst is ‘mede afhankelijk van mijn opstelling.’

 

Spanningen 

Die afhankelijkheid werkt ook andersom. Zodra spelers niet scoren, of het elftal loopt niet, dan wordt de hoofdtrainer daar op aangekeken. Vindt hij dat niet lastig? ‘Ik train al sinds de C, dus ik ben daar wel een beetje in gehard’, klinkt het nuchter. ‘Maar ik ben er ook van overtuigd, dat je team toch staat waar het hoort te staan. Dat is niet afhankelijk van een spits die vier keer op de paal schiet.’

Hoe om te gaan met dit soort spanningen zit niet in de opleiding. ‘Daar leer je gaandeweg mee omgaan. Of niet. Zie Marco van Basten. Hem ligt meer een rol als assistent.’ Dat klinkt als een wijze les. Heeft hij nog meer leerzame hints?

‘Kijk veel rond. Probeer een buitenlandse stage te doen. Ga met andere trainers, en niet alleen voetbaltrainers, in gesprek. Ga in gesprek met alles rondom het voetbal, dus van sportfysiotherapeuten tot aan een leider van een ander elftal. Ga met je spelers in gesprek. Het levert je veel voetbal en algemene kennis op die – vind ik – van groot belang is!’

En als het gaat om zijn eigen toekomst?

‘Ik denk dat je niet veel langer dan vier jaar voor een groep moet staan. Dat is niet goed voor de ontwikkeling van je spelers en voor jezelf. Dat geldt in mindere mate voor mijn huidige functie, omdat spelers maximaal 2 jaar A junior zijn.’

Ambities? ‘Als ik realistisch ben is de kans zeer nihil ooit de Eredivisie als Hoofdtrainer te halen, maar een ploeg in de Topklasse, of bij een BVO in de Jupiler league behoort tot de mogelijkheden. Daar ga ik alles aan doen om dit te behalen ’