Zonder vrijwilligers geen voetbal.
Het vinden en op peil houden van het aantal vrijwilligers blijft voor veel clubs een uitdaging. Gelukkig zijn er vaak ook drijvende krachten die uit clubliefde bergen werk verzetten. Binnen het Amsterdamse Zeeburgia is Roela Braamhorst zo’n vertrouwd gezicht. Ze zet zich al jaren in voor de jeugdafdeling en doet dat zichtbaar met veel enthousiasme.
Uitslapen op de zondagmorgen is er voor Roela zelden bij. Met plezier zet ze de wekker om al vroeg vanuit Utrecht in de auto te stappen voor de rit naar Amsterdam. Bij Zeeburgia staat de zondagochtend in het teken van de voetbalschool en niet alleen voor spelers, maar zeker ook voor Roela is dat elke week weer een feest. De trainingen laat ze over aan de technische staf. De administratie en het regelwerk eromheen is samen met Jennifer de Vries haar ding. Dat laatste geldt zeker ook voor de organisatie van de proeftrainingen. De jeugdopleiding van Zeeburgia staat zeer hoog aangeschreven en dat trekt veel voetballers met ambitie uit de wijde regio. Roela: ‘Jaarlijks krijgen we wel tussen de duizend en vijftienhonderd aanmeldingen voor proeftrainingen. Dat is natuurlijk voor de club een enorme klus om te organiseren.’ Het brengen van goed (een aanname) en slecht nieuws (een afwijzing) behoort ook tot haar taken.
Maar hoe is Roela betrokken geraakt bij Zeeburgia? ‘Dat is nu al weer een jaar of tien geleden. Mijn zoon Gino hoorde van een vriendje dat ze nog keepers zochten. Al snel besloot ze als vrijwilliger de handen uit de mouwen te steken . In eerste instantie als ondersteuning bij activiteiten voor de jeugd, zoals het sinterklaasfeest. Gino, 21 jaar nu, keept nu bij Delta Sports’95 uit Houten, maar Roela bleef Zeeburgia trouw. ‘Ik heb hier op de club leuke mensen leren kennen. We doen het echt met z’n allen. Daarnaast heb ik ook gewoon heel veel plezier in het contact met de kinderen en de ouders. Dat uur reistijd heb ik er dan graag voor over.’
Een hoogtepunt voor de O13-1, O15-1 en O17-1 is zeker het jaarlijkse toernooi in het buitenland. ‘We zijn onder meer al in Duitsland, Frankrijk, Spanje en Italië geweest. Zelf ben ik erbij betrokken via onder meer het organiseren van de informatieavonden en het regelen van het financiële gedeelte.’ En ja, Roela is zelf ook al een paar keer mee geweest. Een heel mooi moment was zeker het jaar waarin het team met haar zoon Gino in de Onder 15 het toernooi, dat in een stadion werd gespeeld, wist te winnen.
Roela is trots hoe Zeeburgia met de jeugdopleiding voor elkaar heeft, maar enig puntje van zorg is er wel. Parkeren bij het complex van de club aan de Kruislaan, nabij treinstation Science Park, is vanwege een gebrek aan capaciteit een hele uitdaging. ‘Door het niveau waarop onze teams spelen, komen bezoekende teams vanwege de afstand ook regelmatig met de bus. Alleen kunnen ze die vaak niet of moeilijk kwijt. Maar dit geldt soms ook voor de auto’s van onze eigen trainers die zich vaak uit hun werk moeten haasten om direct naar de club te komen. Het is dan best frustrerend als ze hun auto niet (snel) kwijt kunnen. Ik vind het onbegrijpelijk waarom parkeren bij ons complex zo moeilijk wordt gemaakt. Hier moet de gemeente echt werk van maken.’
Dit artikel is ook terug te vinden in de recent verschenen voorjaarseditie van 433 Magazine.
