De oude garde van Velsen
Voor RKVV Velsen is 2022 zeer speciaal. Op 14 augustus is het exact 100 jaar gelden dat de club het levenslicht zag en dat zal niemand de afgelopen maanden op het sportpark, direct aan het spoor van station Driehuis, zijn ontgaan. Zo is de kantine al feestelijk versierd met talloze uitdingen met de tekst RKVV Velsen 100 jaar en is een speciale kledinglijn gelanceerd. Vanaf half augustus zal het een heel seizoen extra bruisen op de club via een breed scala aan jubileumactiviteiten. Een mooi moment om met Frans Hoogzaad, Hanny Looy, Rens de Haas, Maurice Thijssen en Antonietta Alagni te praten over het verleden, heden en de toekomst van RKVV Velsen.
Zonder de anderen te kort te doen, mag je ‘tante’ Hanny Looy het gezicht van de club noemen. Ze is de gastvrouw in de kantine van RKVV Velsen en ook ben je er lange tijd niet geweest, altijd is er bij haar een blik van herkenning. ‘De club betekent heel voor mij en dat was ook zo voor mijn man Frans die helaas twee jaar gelden is overleden.’ ‘Ze is nog steeds iedere zondag om 9.00 uur op de club en is er de hele dag’, vult Thijssen aan. Ook Frans Hoogzaad is een echte verenigingsman. Zijn periode bij Velsen kan worden opgesplitst in twee periodes. De eerste als voetballer. Door een brommerongeluk kwam hier al op jonge leeftijd een einde aan. Via zijn zoons raakte Hoogzaad opnieuw betrokken bij Velsen. Leider, lid van de jeugdcommissie, secretaris en penningmeester in het hoofdbestuur zijn allemaal functies die hij bekleedde en nu zit hij met onder meer Thijssen in het EFC 100 (Eeuwfeest Commissie, red.)
De Haas en Thijssen zijn mannen die een flinke voetbalbagage hebben in het vlaggenschip. De Haas kwam als rechtsback en midvoor met de club tot de tweede klasse. Als echte liefhebber bouwde hij daarna langzaam af van het tweede tot het negentiende. De grote betrokkenheid bleef ook daarna. Thans is De Haas bestuurslid accommodatiezaken en als penningmeester de man die op centen let. De periode in de hoofmacht van Thijssen kenmerkt zich door ups- en downs en daar kan hij mooi over vertellen. ‘Ik kwam op mijn achttiende onder Jacques Koster bij de hoofdmacht als troetelkind, maar dat veranderde snel.’ Dat lag niet eens zo zeer aan eigen prestaties. ‘We hadden in die tijd ook wel een ijzersterk team met iconen als Frank Looy, Pim Smit. Rob Spronk, Rick Schotvanger, Edwin Schiltmeijer en Maurice Lijnbach. Er waren ook bijna nooit blessures.’ In de jacht op meer speelminuten maakte Thijssen als gretige begin twintiger een uitstapje naar SVIJ in de vierde klasse. Op de donderdagavond bleef hij echter een vertrouwd gezicht op de club. Na zijn terugkeer als speler beleefde hij als aanvoerder uiteindelijk zijn mooiste tijd. Velsen wist na een zenuwslopende nacompetitie te promoveren naar de tweede klasse. ‘We wonnen eerst na absolute thrillers van Vrone en WGW op penalty’s en aansluitend wonnen we de finale in Purmerend na een 1-0 achterstand met 2-1 van De Spartanen.’ Vervolgens bouwde ook Thijssen af in een vriendenteam en het spelletje laat hem nog steeds niet los. Hij speelt met vrienden in de 7 tegen 7 35-plus competitie. ‘Helaas heb ik aan het begin van het seizoen mijn kruisband gescheurd, maar voor mij betekent dat niet direct dat ik stop. Als vrijwilliger is Thijssen de voortrekker van de clubloterij op 1 januari. Dat deed ik jaren met ome Frans (Looy, red.).’ Dit zorgt voor de nodige extra financiële armslag . Ook houdt hij zich bezig met de organisatie rondom de jaarlijkse nieuwjaarswedstrijd van het huidige eerste elftal tegen Oud-Velsen en het mixtoernooi voor senioren aan het eind van het seizoen.
Meiden – vrouwenvoetbal
Voor Antonietta Alagni begon haar periode bij Velsen met verkopen van snoepjes in de kantine. Op het moment dat ook meisjes- en vrouwenvoetbal begin jaren tachtig haar entree maakte bij Velsen was ze er snel bij. De afdeling kende met direct vier teams een flitsende start. Een kampioenschap in het seizoen 1985-1986 vormde het sportieve hoogtepunt, maar de stap omhoog bleek te hoog gegrepen. Alagni: ‘Het jaar erop verloren we steeds met grote cijfers.’ Door zware blessures (2x de meniscus, red.) zat zelf voetballen er voor haar al snel niet meer in en stiekem baalt ze daar veel jaren later nog weleens van. Wel is ze blij dat meiden- vrouwenvoetbal anno 2022 weer een prominente plek inneemt binnen Velsen. Volgens Hoogzaad is de verhouding in het ledenbestand ongeveer 80/20.’
Mooie momenten
Hoogtepunten op de club? ‘Tante’ Hanny Looy: ‘Ik heb hier heel leuke dingen meegemaakt via mijn man, de kinderen en nu spelen er nog drie kleinkinderen.’ Het 50-jarig en 75-jarig jubileum waren geweldige belevenissen en Beatrix is hier in de tijd dat ze koningin was ook weleens geweest om een cheque uit te reiken in het kader van de Zwaluwen Jeugd Actie. Alagni denkt met veel plezier terug aan de jeugdkampen naar Maastricht. We sliepen altijd bij de broeders in een oud-klooster, de Schark. Ook de promoties of het ontlopen van degradaties roepen bij alle aanwezigen fijne emoties op, zoals de meest recente toen op het veld van Legmeervogels na een snelle achterstand met 4-2 werd gewonnen. Hoogzaad ziet ook de uitverkiezing als club van het jaar in het seizoen 2002-2003 door het Haarlems Dagblad als een mooie onderscheiding voor Velsen.
Toekomst
Bovenaan het verlanglijstje voor de 100ste verjaardag staat een nieuwe accommodatie. Zo zijn er al enige tijd plannen voor een verhuizing naar de overkant van het spoor. Volgens De Haas is de nood best hoog. Hoogzaad: ‘Ons complex is niet hoofdklasse waardig. Daar moeten we eerlijk over zijn.’ Zo dienen de scheidsrechter en 2 neutrale grensrechters in een ruimte die zelfs voor drie personen erg krap is. Thijssen: ‘We hebben ook verschillende blokken met kleedkamers. Het éne gedeelte noemen we hier nog steeds de nieuwbouw, maar ook deze is al dertig jaar oud.’ Hij roemt de gemoedelijke, ontspannen en het familiegevoel, het Velsen-DNA, en hoopt dat dit altijd zo zal blijven. Hoogzaad ziet de toekomst zeker ook zonnig in. ‘Het clubgevoel wordt bij ons van generatie tot generatie overgebracht.’ Alagni hoopt vooral dat het meiden- vrouwenvoetbal ook in de toekomst een wezenlijk onderdeel van Velsen blijft en het ook sterk blijft presteren. Tenslotte hoopt het vijftal op een fraai jubileumjaar met een hoge opkomst bij de talloze festiviteiten in dit kader, waaronder ook een reünie voor alle (oud) leden op 14 augustus. Aan hun enthousiasme zal het zeker niet liggen.
Dit artikel is ook terug te vinden in de juni-editie van 433 Magazine
