'Vroeger wilde ik profvoetballer worden, nu trainer'
Oud-profvoetballer Michael Dingsdag (38) speelde in zijn carrière veel wedstrijden voor onder andere Vitesse, SC Heerenveen en FC Sion. Na een lange carrière als voetballer is Dingsdag inmiddels al meerdere jaren bezig om aan de weg te timmeren als trainer. Stapje voor stapje wil hij zich als trainer ontwikkelen en daarom tekende hij afgelopen zomer een contract bij Keuken Kampioen Divisie ploeg Telstar, waar hij als assistent-trainer aan de slag gaat bij het elftal van Andries Jonker.
Dingsdag begon al op jonge leeftijd trainerskwaliteiten te ontwikkelen. ‘Na mijn middelbare school ging ik naar het CIOS in Arnhem. Ik ging bij Vitesse spelen en deze sportopleiding paste daar goed bij. Op de opleiding moest ik zelf mijn vakken kiezen. Ik koos voor voetbal als hoofdkeuzevak. Ik koos er daarna voor om binnen mijn schoolopleiding diverse trainersdiploma’s (TC3 en TC2) te behalen. Daarnaast kwam ik er in de loop van mijn voetbalcarrière achter dat ik mezelf in het veld kon helpen door mijn teamgenoten constant aan te sturen. Door andere goed neer te zetten kom je zelf minder snel in de problemen. Dat aansturen van andere is gedurende mijn carrière een bepaalde basis geworden, die ik nu als trainer wil doorzetten.
Jong geleerd, is oud gedaan
De basiskwaliteiten voor het trainersvak leerde Dingsdag dus al op jonge leeftijd. Toch ontstonden de concrete plannen voor het trainerschap pas na zijn laatste jaar als profvoetballer. In 2015 keerde Dingsdag officieel terug naar Nederland en tekende voor twee seizoenen bij NAC. ‘In de zomer van 2016 kwam de directie van NAC naar me toe en vertelde dat er voor mij geen plek meer was in de selectie. Ik had echter nog wel een eenjarig contract en de club wilde dat op een andere manier met mij gaan invullen. Ik ben met de club in gesprek gegaan om te kijken hoe we verder konden gaan. Ik bedacht me dat ik mijn TC3 en TC2 ooit al had gehaald. Ik had er wel oren naar om als trainer door te gaan en mezelf op dat gebied verder te ontwikkelen. Dat zag de club ook zitten, daardoor kreeg ik de kans om als trainer aan de slag te gaan in de jeugd bij NAC.’
Dingsdag werkte zich de afgelopen jaren stap voor stap omhoog binnen de Bredase club. Hij begon als assistent-trainer bij de O13 en werd daarna de eindverantwoordelijke van de O12, O15, O19 en O21. Ondanks de mooie kansen die Dingsdag bij NAC kreeg, besloot hij onlangs toch om te vertrekken. ‘Ik heb de ambitie om ooit hoofdtrainer van een eerste elftal te worden en heb inmiddels opgeven voor de cursus Coach Betaald Voetbal. Na een sollicitatiebrief mocht ik op gesprek komen bij de KNVB, want je moet geselecteerd worden door de bond om de cursus te mogen volgen. In dat gesprek heb ik mijn visie over voetbal gegeven. Ik kreeg na het gesprek veel positieve feedback. Mijn visie was goed en alle dingen die ik zei sneden hout. Alleen er kwam wel naar voren dat het voor mij een verrijking zou zijn om eerst ergens assistent bij een eerste elftal te worden. Op die manier ontwikkel je een bredere visie, maak je kennis met beleidsplannen en werk je dag in dag uit met profs uit het seniorenvoetbal. Na dit gesprek gaf ik bij NAC aan dat ik naast trainer van de O21 ook graag assistent van het eerste elftal zou willen worden, maar al snel bleek dat daar niet de mogelijkheid was om dit in te vullen. Toen ik hoorde dat die mogelijkheid er niet was, heb ik besloten om voor mezelf te kiezen en verder te gaan.’
Meer dan pionnen op de training uitzetten
Dingsdag besloot voor zichzelf te kiezen en als assistent meer ervaring op te doen bij het Telstar van Andries Jonker. Richting het einde van het afgelopen seizoen werd Dingsdag hoogstpersoonlijk benaderd door Jonker, maar het eerste voorzichtige contact werd al eerder gelegd. ‘Vanwege het uitgebroken coronavirus mochten we vanaf oktober 2020 met NAC O21 alleen nog maar trainen en geen wedstrijd meer spelen, omdat alleen de profcompetities door mochten gaan. Het eerste van NAC mocht wel wedstrijden blijven spelen. In de winter besloot de clubleiding een aantal spelers te halen. Als trainer van de O21 vond ik het raar dat we niet een van onze eigen jongens naar het eerste doorschoven, die konden immers geen wedstrijd meer spelen. Doordat dit niet kon heb ik enkele jongens uit mijn team proberen te helpen om bij andere clubs terecht te komen, zodat ze wedstrijden konden blijven spelen. Ik heb onder andere Telstar benaderd en met Jonker gesproken. Ik vertelde hem dat ik een aantal interessante spelers voor hem had. Aan de hand van de spelers, die ik naar hem toe had gestuurd, kon hij ook mijn visie eruit opmaken, want hij zag hoe ik die jongens wil laten voetballen. Na een aantal weken belde Jonker mij weer op. Hij vertelde dat zijn assistent ermee ging stoppen en vroeg mij of ik interesse had om dit over te gaan nemen. Toen ging het snel. Onze verdere gesprekken waren erg goed. Jonker wil een assistent hebben die alles open en eerlijk zegt. Dit sloot aan bij mijn eigenschappen, want ik ben iemand die zijn eigen mening geeft en zijn visie wil delen. Dat gaf een goed gevoel, want ik wil niet alleen komen om de pionnen op een training uit te zetten.’
Dingsdag wil ook als assistent bij Telstar zijn mening en voetbalopvatting delen, maar de komende periode wil hij vooral gebruiken om zichzelf te ontwikkelen en allerlei nieuwe visies te leren kennen. Dit alles om uiteindelijk ooit zelf ook hoofdtrainer te worden. ‘Bij Telstar krijg ik dit seizoen een uitgelezen mogelijkheid om met een goede en gerespecteerde trainer samen te werken. Jonker heeft een prachtige carrière gehad als trainer. Hij mocht de afgelopen jaren natuurlijk niet zomaar met Louis van Gaal mee. Ik vind het interessant om te zien hoe hij de besprekingen aanpakt en hoe hij met spelers aan de slag gaat. Al die informatie ga ik opslaan en vervolgens gooi je er je eigen sausje overheen. Uiteindelijk wil ik zelf ergens als hoofdtrainer de touwtjes in handen krijgen. Wanneer dat zo ver is, weet ik niet en ik wil daar ook geen datum op gaan zetten. Als de kans komt, pak ik hem met beide handen aan. Vroeger zei ik tegen mezelf dat ik profvoetballer wilde worden, dat is gelukt. Nu wil ik trainer worden en ik ben ervan overtuigd dat het me ook gaat lukken.’
Dit artikel van Martijn Kramer is ook terug te vinden in de recent verschenen september-editie van 433 Magazine. Mis deze uitgave niet!
