Rondje langs de velden Onze Gezellen
De eerste seizoenshelft zit erop. Een mooi moment om komende weken terug te kijken met een aantal trainers en ze te vragen naar de verwachtingen voor het tweede en beslissende deel. In de vierde klasse D op zondag staat Onze Gezellen halverwege het seizoen in de middenmoot. De nieuwe oefenmeester Toon Beijer geeft antwoord op een aantal vragen.
Hoe is het eerste halfjaar als hoofdtrainer van Onze Gezellen bevallen?
‘Prima. Het bestuur, collega trainers en de spelers maar ook iedereen om de club heen hebben allen beantwoord aan het profiel wat ik in mijn hoofd had van Onze Gezellen. Er is een enorme saamhorigheid waarbij normen en waarden, zoals waardering en respect hoogtij vieren en vriendschapsbanden zelfs familiaire trekjes krijgen. Als ze zien dat je je uiterste best doet, wordt je al gauw opgenomen.’
Welk rapportcijfer geef je je ploeg voor de eerste seizoenshelft?
‘In ieder geval een voldoende. We zitten op dit moment midden in een proces waarbij we samen met het bestuur aftasten in hoeverre de selectie prestatie- en resultaat gerichter zou kunnen worden. De voorbereiding was rommelig en kort. Veel geblesseerden en afwezigen vanwege late vakanties. De start van de competitie was fantastisch met vier overwinningen uit vijf, maar daarop volgde een serie van vier nederlagen uit vijf. Gebrek aan scorend vermogen en teveel te jonge onervaren spelers. Dat wisten we vooraf, maar die eerste vijf wedstrijden hield de achterhoede vaak de nul. Uiteindelijk staan we in de middenmoot. Te klein voor een tafellaken en te groot voor een servet.‘
Welke duels springen eruit en waarom?
‘We moesten de competitie starten tegen DSS. Dat is sowieso een bijzondere wedstrijd in Haarlem- Noord. Men kon zich bij Onze Gezellen niet meer heugen wanneer ze voor het laatst van DSS gewonnen hadden. Met 0-1 trokken wij aan het langste end. Een gelijkspel had de verhouding veel beter weergegeven, was mijn neutrale oordeel. Bij Onze Gezellen hadden ze daar uiteraard geen boodschap aan (haha). Omdat we in het begin bovenin meededen, waren alle wedstrijden om de topposities (WSV’30 - DSS - Westzaan - Zaandijk en BSM ) voor mij graadmeters om te zien waar wij nou precies stonden. Uiteindelijk kun je concluderen dat wij niet bij de top zes horen. Het moet bij ons allemaal kloppen en het moet meezitten, dan kunnen we het de topteams lastig maken. Hetzelfde geldt om er überhaupt een potje uit te slepen tegen zogenaamd gelijkwaardige ploegen. Tegen elk team moeten wij vol aan de bak. ‘
Onze Gezellen bezet op dit moment een klassering in de middenmoot. Wat is de doelstelling voor de rest van het seizoen en wat zijn de verbeterpunten voor het tweede competitiedeel?
Na een half seizoen kun je concluderen dat de zes Zaanse ploegen veel beter zijn dan de zes Amsterdamse teams waar Onze Gezellen vorig jaar tegen speelde. Elke wedstrijd is voor ons, zoals ik al zei, een gevecht op zich. Wij starten straks tegen BSM dan wederom de clash tegen DSS en de derby tegen RCH. Kom je die goed door, dan kun je naar boven kijken en anders zal je of je wilt of niet naar beneden moeten kijken en heel realistisch puntjes moeten gaan sprokkelen. Ook is e.a. afhankelijk hoe en of onze geblesseerden terugkomen. We weten nu grotendeels hoe onze tegenstanders spelen en nu moeten we hierop leren anticiperen i.p.v reageren. En leren temporiseren, beter positiespel en opbouwen, maar dat is zo moeilijk voor jonge spelers. Die willen hun energie kwijt en full speed gaan als een brandweerwagen met ‘n gillende sirene!’
Hoe ziet de voorbereiding eruit op tweede seizoenshelft?
‘Er is een heus trainingskamp georganiseerd op de Veluwe, maar helaas voor de trainer is niet alle tijd ingedeeld voor een voetbal technisch/tactische of conditionele invulling (haha). We organiseren uiteraard een of twee oefenwedstrijden, teambesprekingen, individuele gesprekken en tussendoor trainen we gericht op onze speelwijze, zoals altijd en voor je het weet start de competitie alweer.’
Welke ploeg tip je als kampioen in deze afdeling en waarom?
‘Moeilijk, want zowel WSV’30 als RCH zijn er vandoor en niet meer te achterhalen. WSV’30 speelt duidelijk al langere tijd samen en vormen een stabiel team met automatismen terwijl RCH een gedreven en getalenteerde trainer heeft in de persoon van Mehmet Simsek en spelers herbergt die op basis van hun individuele klasse wedstrijden kunnen beslissen. Geluk/pech kunnen zo’n titelrace beïnvloeden. RCH heeft de gun-factor, maar ik tip WSV’30 als kampioen en zie in de glazen bol RCH promoveren via de nacompetitie.’
