Langs de lijn bij VEW
Loyale fans steunen hun club in goede en slechte tijden. Een deel van de zaterdag doorbrengen bij hun cluppie is een vast en onmisbaar onderdeel van de week. Bij de gemoedelijke familieclub VEW uit Heemstede is Willem Pannekoek één van de vertrouwde gezichten langs het veld, maar zeker ook als scheidsrechter binnen de lijnen. Helaas beschikt VEW, een doorgaans vertrouwd gezicht in de derde – en vierde klasse op de zaterdag, dit seizoen niet over een eerste elftal. Maar ook daarbuiten zijn er voor Willem genoeg teams om te volgen. Het tweede, het talentvolle O17 team, dat uitkomt in de hoofdklasse, en uiteraard ook de O12 waarin kleinzoon Olivier speelt.
Willem is van oorsprong afkomstig uit het Zeeuwse waar hij op een behoorlijk niveau speelde. Als jongeman verhuisde hij naar Heemstede en zijn zoektocht naar een leuke club bracht hem mede vanwege het sfeervolle ‘Kasteeltje’ op het oude complex naar VEW. Er was zeker sprake van liefde op het eerste gezicht, want inmiddels is Willem al 45 jaar lid. Thans heeft Volhardt En Werkt (VEW) haar thuisbasis langs de Ringvaart waar het een complex deelt met een aantal andere verenigingen en de kantine en velden met zondagclub HFC Heemstede.
Jaren 2000
Dat je niet groot hoeft te zijn om sportief een stevig woordje mee te spreken, bleek aan het begin van de jaren 2000. Een kampioenschap bracht VEW in de tweede klasse. Willem was op dat moment zelf voorzitter van de club, een functie die hij een jaar of tien met plezier vervulde. Het sportieve succes had voor het bescheiden VEW zeker een keerzijde. Spelers kwamen meer in de schijnwerper te staan van andere verenigingen. Zo verkaste sterkhouder Maarten Veenhof naar FC Lisse en ook de keeper Juval Jurgens zocht zijn heil elders. Na drie jaar daalde VEW weer af naar de derde klasse. Spelers waar Willem als supporter ook plezier aan heeft beleefd zijn de Friese broers Gerben en Martijn Jukema en Martijn Roozen, die thans af en toe nog actief is in het tweede.
Aantrekkingskracht
Wat de club typeert is de gemoedelijke, ongedwongen sfeer en dat maakt de club ook buiten Heemstede volgens Willem aantrekkingskracht heeft. ‘Wij maken er geen probleem van als je als selectiespeler een keer een training moet overslaan. Ondanks dat we niet betalen, komen er regelmatig goede voetballers op onze club af vanwege de goede verhalen die ze over ons horen.’ Helaas lukte het voor dit seizoen niet om een voltallige selectie op te tuigen. VEW nam zo de lastige beslissing om zich terug te trekken, maar wel met het idee om komend seizoen sterker terug te komen. Achter de schermen wordt daar al hard aan gewerkt. Als supporter blijft er voor Willem nog genoeg over om van te genieten bij VEW. ‘Onze jeugdafdeling groeit en we hebben er een heel team (O17) met goede spelers- dat eerst ergens gezamenlijk in Haarlem speelde- erbij gekregen.’ Willem trekt als trots opa ook graag tijd uit om zijn kleinzoon. Olivier te zien spelen en daarnaast is het leuk om spelers aan het werk te zien die hij als begeleider al kende toen ze jonge jongens waren. Wanneer je al 45 jaar lid bent van een club ken je immers bijna iedereen. De omvang van de body van VEW draag daar natuurlijk ook aan bij.
Dit artikel hebben we ook gepubliceerd in de decemberuitgave van 433 Magazine.
