Vechtlust en doorzettingsvermogen lonen voor Allianc22 vrouwen
Vrouwen 1 van voetbalvereniging Alliance’22 is als we coach en trainer Cees Nuijens mogen geloven een bijzonder team. Alle speelsters hebben het collectief hoog in het vaandel staan en beschikken stuk voor stuk over een enorme wilskracht. Als enige vrouwenteam van de club hebben zij een reputatie hoog te houden, en dat doen alle 23 speelsters met trots.
Cees Nuijens (63), trainer én coach, ziet het damesteam van Alliance’22 drie keer per week. Op dinsdag en donderdag geeft hij training, en op zondag staat hij tijdens de wedstrijden als coach langs de lijn. Cees wilde na veertig jaar op verschillende clubs training te hebben gegeven eigenlijk stoppen, maar Roos Nelissen, aanvoerdster van het damesteam, heeft hem naar eigen zeggen ‘overgehaald’ om het team toch te gaan trainen. ‘Ik wilde eigenlijk even een tijdje niks meer doen. Totdat ik in contact kwam met Roos. Ik ging een keer met haar praten, en daarna is de klik eigenlijk meteen ontstaan. Ik dacht: voordat ik me ga vervelen in het weekend’, grapt Cees. Met veertig jaar ervaring heeft hij oog voor de sport, en ziet Cees gelijk waar de krachten liggen en wat het beter kan. Maar wat maakt training geven na zoveel jaren nog steeds zo leuk? ‘De arrogantie van mij om te denken dat ik kan bijdragen aan dat zij beter gaan voetballen. Als ik dingen die ik heb getraind terugzie in de wedstrijd kan ik daar gewoon een heel goed gevoel bij krijgen.’
Aanwinst voor het team
Volgens Roos is Cees echt een aanwinst voor het team. Na twee jaar te hebben geworsteld met het vinden van een trainer die bij het team past, is het nu eindelijk raak. ‘Hij heeft ervaring met vrouwenvoetbal, dat is niet altijd vanzelfsprekend bij trainers. Hij is iemand die beslissingen durft te nemen en elk individu naar een hoger niveau tilt. Hij kan streng zijn, maar is vooral heel grappig, gezellig en past binnen ons plaatje. Dat is in de afgelopen jaren wel anders geweest. Ik heb gemerkt dat het als trainer best moeilijk is om een vrouwenteam te trainen als je daar geen ervaring mee hebt. Wij voetballen gewoon anders dan mannen.’ Cees heeft ervaring met mannen -en vrouwenvoetbal, maar dat mag je volgens hem nóóit met elkaar vergelijken. ‘In geen enkele andere sport worden mannen en vrouwen met elkaar vergeleken, dat gebeurt alleen bij voetbal. Damesvoetbal is gewoon een tak apart en zij voetballen op hun eigen manier”, aldus Cees.
‘Ik denk dat vrouwen ook een valse start hebben gehad doordat de KNVB vroeger zei dat voetbal niet voor vrouwen was’, vult rechtshalf, Maxime Wever (26), aan. De bond vond het medisch niet verantwoord als meisjes onder de vijftien ‘al’ gingen voetballen. Sportjournalist Barbara Barend heeft zich hier destijds hard voor gemaakt. ‘Ik denk dat vrouwen altijd hebben moeten vechten tegen de mannen.’
Groen-zwart hart
Voetbalclub Alliance’22 bestaat dit jaar 100 jaar. Dit jubileum wordt uitgebreid gevierd met onder andere een voetbalplaatjesboek, en een groot feest waar niemand minder dan Dries Roelvink komt optreden. Merel Kuhlmann (25), rechtsback van het team, speelt al haar hele leven bij de club, en heeft naar eigen zeggen een ‘groen-zwart hart’, de kleuren van het clublogo. Haar hele familie komt er al decennialang over de vloer. ‘Mijn opa heeft altijd in de selectie gespeeld, daarna mijn vader en nu mijn broer.’ Haar moeder is coach en penningmeester geweest, en zelf is Merel naast speelster ook toezichthouder op de club. Ze is trots op de groei die de club de afgelopen jaren heeft doorgemaakt, en in het bijzonder op het One Love Logo. ‘Alliance is de eerste amateurclub met het One Love logo op het tenue. Dat vind ik een hele mooie zet. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn tijdens voetbal’, vertelt Merel. Daarnaast loopt Roos ook met een speciale regenboog-aanvoerdersband die ze als blijk van waardering voor haar aanvoerderschap heeft gekregen van haar teamgenoten. ‘Ik draag deze band omdat ik vind dat wij allemaal respect moeten hebben voor de scheidsrechters, elkaar en andere teams. Ik vind dat je nooit moet vergeten dat het een spel is waar je heel veel plezier in hebt, en dat het draait om het voetbal. Dat verliezen mensen soms wel eens uit het oog’, aldus de aanvoerdster.
Vechtlust is de grootste kracht
Dit seizoen heeft het dames 1-team een grote instroom van de meiden onder 19 gekregen. Hierdoor zitten er nu eigenlijk te veel meiden in het team en is het nog zoeken naar de beste samenstelling en manier van spelen. Maar één ding is zeker: de vechtlust en het doorzettingsvermogen van het team is hun grootste kracht. ‘De werklust is er en iedereen wil heel graag, maar we moeten elkaar nog beter leren vinden in het veld’, zegt Maxime. We geven nooit op en helpen elkaar als het nodig is. Dat we hard voor elkaar werken siert ook de wedstrijden. We willen optimaal resultaat halen en dat is winnen’, vult Roos aan. En deze vechtlust voor elkaar heeft zeker zijn vruchten afgeworpen, want het team is dit seizoen gepromoveerd naar de tweede klasse. De speelsters hebben het zwaar in de huidige poule, maar het doel is om dit niveau de rest van het seizoen te behouden.
Tekst: Nikola van Krieken
Dit artikel is ook terug te vinden in de decembereditie van 433 Magazine
